Shanghai Pasu - Mugiko Zuluk segitzen dau!

Part: Idoia, Leire, Gotzon, Oier, Unai, Antua, Ritxar

Azkenengo Gotzonek eta Josuk egin zuten Mugiko Zulurako sarreran argi geratu zan fraktura eder hori behera eta behera zihoala. 30 metro putzu eder jeitsi eta gero, leku baten "estutu" egiten omen zan. Han joan gara Magoak Varita Magikoarekin hori konpontzera. Ederra sorpresa hartu dugu, konturatu garenean ez zegoela desobstruitu beharrik, eta nahiko erraz pasa garela danok!

Shanghai Pasu.

Eguraldi txarra gure gainean, lur azpiko erreka guztiak kargan, baina han joan gara Ondarruko Gozikara, Orubixeko lur azpiko erreka ezkutuaren bila. Alozako Zuluk ez digu erraz sartzen uzten, baina Mugiko Zulutik ahaleginduko gara aber mendia uzten dan.

Ciclogénesis Explosiva emanda dago, eta Gorozikako bidean baserritarrak lurra eta bedarra kentzen daude. Bertara auzora heldu aurretik, bide bazter baten laga ditugu kotxeak. Hasi da Unai Ondarruko eta Berritxuko espeleo-historia eta geologiari buruz berbetan. Hasi da Antua baso eta belar artean "zulu"ak bilatzen. Hasi dira beste batzuk "tipin" gora eta "tipin" behera.

Eta gero danok zulun behera!

Hasierako kabezerako putzuari "trukoa" hartu behar zaio, eta kontuz ibili behar da harririk bota gabe behera. Unai (zein bestelan ba?) estreinatu da horretan, emozioaren emozioz barrura bala bat bezala sartu denean.

Baine putzu guzi tantaka eta tantaka da. Erreka txikixak edonun. Tantakako Zulu.

Arrakala ederrak, ezkerretara eta eskuinetara, "explorame" esaten dau.

Shanghai Pasu pasa eta gero, beste 10 bat metro putzu! Behean, hormak fosilez beteta daude. Ezagutzen ditugun Rudistez (txirla itxurakoak) aparte, ostra itxurakoak, eta Ermitaño itxurako maskorrak ere badaude. Fosil kursillo bat egiteko sobran ere badago. Hurrengoan, agertzen diren krustazeo mota guztiak apuntatu beharko ditugu.

Beste 5 bat metro putzu, buru gainean Katarata Bete Ur-ekin. Behean, hurrengo putzurako pasoa meandro estu bat da. Posiblea magiarekin, baina buru gainetik dutxarekin, ez da plana. Mendi barrua urez saturatuta dago. Zeberiotarra, azkenengo putzuaren kabezeran zintzilik, behean dauden Gotzon, Ritxar eta Antua-ren Meandro-Komeriei bista kendu gabe dabil. Moralez ere goian dabil, petateak beste batzuk ekarri dituzte eta...

Gora! 

Bidean topoa egin da. Garrantzitsua, gehienbat jakiteko arrakala Alozako Zulu-ra doan, eta beste norantzan basoko OndiokanTopaBarikoZuloOstixa-ra doan jakiteko.

Putzu kabezeran Perretxiko bat ere topatu dugu.

Gero Orubixe baserriaren iturrira joan gara, uraren kaudala ikustera. Benetan KARGAN dago, sekulako uxolak urteten dau. Iturriko drenajeak nahiko ez du ematen mendi guztia urez husteko.

Berritxura joan gara gero, eta Urepel Tabernan (surgentzia horri ere helduko diogu) bakoitzak Barra Bete Bokadilo jan dogu.

Hurrengoan ahal bada sikua dagoenean sartzen ahaleginduko gara.

Aupa Ondarru.

Cast: en la última entrada que hiceron Gotzon y Josu a Mugiko Zulu quedó claro que esa bonita fractura iba para abajo. Después de bajar 30 metros de bonito pozo, parece que se "estrechaba" en un sitio. Allí hemos ido los Magos con la Varita Mágica a arreglarlo. Vaya sorpresa que hemos cogido, cuando nos hemos dado cuenta que no había que desobstruir, y que hemos pasado todos fácil!

*************

130119: Leire, Idoia, Unai, Gotzon, Antua, Ritxar, Oier.

M-25era, probisionalki Mugiko Zulu izentau doguna (mendixari Mugi esaten detselako), harik eta parajiak izen zihetzagua dakan jakin arte.

Banekan gogua Gorozikako ustebako karst barri hau ezagutzeko. Ondarru eta Berritxun artian banatuta dago, gaurko lezia bigarren udalerrixan.

Lezia harrigarrixa begittandu jata, arrazoi askongaittik: hain bertikala; hain aktibua (gaur dutxa saio luzia izan dogu, leku baten baiño gehixagotan; hain pareta latzak –buzua eta burixa zulatu dittudaz-; hainbeste fosil (hiru-lau klase molusko bai bereiztu doguz)...

Ekipuan espatulak eruan badoguz be, ez doguz erabilli: esploraziño puntia ikuskatzera sartu eta bigarren minutuan, makurtu, eta Josuri iges egindako katazulua ikusi dot, errekara zuzenian sartzen zana; “Shangaiko paso” honetatik pasau gara danok, Ritxarrek instalau eta gero. Hortik behera, beste 20 bat metro egin doguz, eta... beste horrenbesteko potzu baten kabezeran geratu gara gehixenak; Ritxar, Gotzon eta Antua, baiña, jaitsi dira eta –hor bai- desobstruidu biharreko meandro baten atarixan geratu dira, konplikaziño haundirik ez ei zekana, baiña ur gitxiagoko egun baten saiatzekua.

Argazki lan majua dakan lezia da M-25, horretarako bakarrik etortzia mereziko dau. Dana dala Gotzonek ale batzu hartu dittu.

Ikusketa bioespeleologikuan be ibilli naiz, potiak prest; baiña ez dot interesekorik ikusi (Elona quimperiana, Meta bourneti, Tegenaria inermis...). Hori bai, urtetzeruzkuan sorpresia: perretxiko OSO POZOITSUA identifikau dogu lezian sarreran bertan, lehelengo repisan; sokian bertikalak gaiñe-gaiñian hartzen dau, beraz, kontuz ibilli zaittie hurrenguan jaistian, ez zapaltzeko edo mobitzeko. Gaur egunian protesis onak egitten dittuez, baiña hobe norbere hanka naturala mantentzia...