 |
180616: Idoia,
Gotzon, Josu, Unai, Antua, Oier.
Goizian, berba
egittiaren botere magikuan adibide bikaiña izan dogu. Eguna engantxada garratzekin
hasi da (azkenaldiko monotemia); gero, logistika arazuak zirala eta hasierako
plana (Iñeritze edo Iñusija) aldatzia pentsau dogu, askotan gutxiesten baiña
hain garrantzitsua dan material garbiketia lehenetsiz. Errekan sartuta egotiak,
iritzixak eten barik trukatzeko aukeria ekarri dau (“civilizado intercambio de
opiniones a muerte”) eta honek, pixkaka, postura kontrajarrixak hurreratzia. Ariketa
oso gomendagarrixa alkar ulertzeko: diferente pentsatzen daben jentiakin orduak
pasatzia eta berba egittia (mezu supraliminala da, blog honen irakorle
isillendako).
Bestalde, Kurik
aldizkarixa ekarri dot, eta jentia inpresionau xamarra ikusi dot: normala,
halako ediziñuakin; aldizkari hau historiara pasauko dan argitalpena da, duda
barik. Autoediziñua izanda, jentiari etxako ondo irudittu erregalo modura
hartzia, eta dagokixon 20 euruak ordaintzia erabagi dogu. Neuk aurreratuko dot,
eta jenerotan konponduko gara (gaur hasitta: 8€ p’agua bota paria, n.44)
“Garbiketoian”
ostian, bestiak Illuntzar aldera juan dira ez-dakitt-zer leza barri ikustera.
Nere aldetik, el romanz es leydo / dat
nos del vino / si no tenedes dineros / echad allá unos peños / que bien nos lo
darán sobr’elos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario