"Tranquilos, que queda medio metro!" esaten zuen Antuak, Axlaor Trokearen barrenean denok geundela, harriak kentzen, gure azpian zegoen Otxabide-ko galeria handietara heldu nahian. Helburua Otxabide Axlaor-ekin konektatzea zen, eta lortu dugu! Ez ziren "medio metro" falta, medio metro espeleologo bakoitzeko baino: medio metro x 6 espeleologo/a= 3-4 metro gutxienez. Axlaor Trokearen barrenean Leire, Zeberioak, Maiteder, David eta Antua, Idoia basoan (gure ondo jateko esperantzekin batera) eta besteak Otxabiden, desobstrukzioaren beste aldean. Euren hotsak entzuten genituen gure hanka azpian. Danok turnatzen ginen lurra kentzeko, David ezik. Pikatxoia bigundu arte ibili zen zuloa pikatzen, urre bila balego bezala, eta orduan harri bat kendu eta, azpian argia!
Cast: "Tranquilos, que queda medio metro!" decía Antua, cuando estábamos en las profundidades de Axlaor Trokea, quitando piedras, intentando llegar a las grandes galerías de Otxabide que estaban bajo nuestros pies. El objetivo era conectar Otxabide con Axlaor y lo hemos conseguido! No faltaba "medio metro", sino medio metro por espeleólogo/ga: medio metro x 6 espeleologos= 3-4 metros al menos. Dentro de Axlaor Trokea Leire, los Zeberio, Maiteder, David y Antua, Idoia en el bosque (junto con nuestras esperanzas de comer bien) y los demás en Otxabide, al otro lado de la desobstrucción. Oíamos sus voces bajo nuestros pies. Todos nos turnábamos para quitar tierra, excepto David. Estuvo dandole al pico hasta ablandársele la punta, como si estuviera buscando oro, y entonces se quitó una piedra y, abajo había luz!
Pagomakurren bildu ginenean eguraldi ona zegoen, baina Atxulaor-eko begia pasa ahala ikusi genuen zer zetorren Orozko aldetik. Kristona botako zuen laster. Mendizale batzuk ere gurutzatu genituen Supelegor aldean.
Tantak hasi ahala, prisa hartu genuen eta Axlaor trokearen alboan dagoen kobatxora joan ginen (ze izen dauka?) prestatu eta jatera, GAESeko ohiturak jarraituz. Euria ondo hasi zen orduan. Baina umorea ez zen erortzen, ze hizketaldi espeleo-geologikoak komentario pornografikoekin nahastu ziren une baten. Katxondeoa nagusi. Baina laister ixilduko ginen, Axlaor Trokea jeitsi behar genuen eta, 150m sakonera inguruko leizetzarra!
Hor geundenok David, Antua, Leire, Zeberioak, Idoia eta Maiteder ginen. Mendiaren beste aldean sartzen, Iñaki Latasa, Ritxi, Joxe, Pedro eta Ritxar zeuden, Otxabideren barrenetara bidean, Itxina azpira.
Idoiak nahiago izan zuen goian geratu, eta han goian geratu zitzaizkigun ondo jateko genituen esperantzak. Saldak eta makarroi entsaladak hartu ordez, Axlaorren barreneko pedreran barrita energetikoak jan behar izan genituen.
David-ek horman jotzeko golpe kodigo bat adostu zuen Iñaki eta Pedrorekin, denok hormaren alde batetik eta bestetik ulertzeko. Ez dakit oso ondo funtzionatu bazuen, baina lurra kendu eta lurra kendu hasi ahala, "medio metro"tik "medio metro"ra, gero ta gehiago entzuten genituen beren ahotsak gure azpian. Konexioa egin ezkero, Axlaor-Itxulegor Otxabiderekin batuz, 46km, Euskadiko koba sarerik handienetako bat!
Hormari kolpeka ibili ginen, eta baita ura botatzen ere, filtrazioa non irtetzen zen ikusteko. Sekulako zulotzarra egin eta gero, gure hanka azpian zulotxo bat zabaldu zen, eta besteen argia ikusi genuen, eta ordundik normal entzun ginen.
Otxabide taldeak beheko partetik Magia sesio bat eta makilkada pilo bat egin behar izan zuen, baina une batez arriskatuegi egin zitzaien lana egitea, buru gainera dena erortzeko arriskua zegoen eta. Zuloa egin eta gero, han inguruan aurkitu genuen adar handi batekin harri sobranteak bota eta zuloa zabaldu Zuen David-ek. Dena dela, pasua oso arriskutsua da, pedrera ezegonkor handi baten oina bait da, eta harri bat soltatu ezkero jesukristoren lur-harri-jauzia egiteko arriskua dago. Turismoan pasatzeko leku txarra. Horregatik ez genion elkarri eskua eman momentuz, eta Otxabidekoak ez ziren igo Axlaorrera, ezta Axlaorrekoak Otxabidera jeitsi. Baina konexioa probatuta dago. Otxabide eta Axlaor sistema berdinaren parte dira.
46 kilometro sarea, Itxina azpian, ez da gutxi.
Otxabiden ibili ziren bakarrak ez ziren gure taldekoak izan, Madrileño batzuk ere etorri bait ziren koba bisitatzera.
Gaueko zortziak aldean, Itxulegor-eko begitik ikusten zen bistak ez zuen preziorik. Gaua izarratua zen, eta Bizkaiaren barneko bailaretako zati handi baten argiak gure azpian zeuden. Urrunean, Bilbo.
Sokak Axlaorren geratu dira...
Pagomakurren bildu ginenean eguraldi ona zegoen, baina Atxulaor-eko begia pasa ahala ikusi genuen zer zetorren Orozko aldetik. Kristona botako zuen laster. Mendizale batzuk ere gurutzatu genituen Supelegor aldean.
Tantak hasi ahala, prisa hartu genuen eta Axlaor trokearen alboan dagoen kobatxora joan ginen (ze izen dauka?) prestatu eta jatera, GAESeko ohiturak jarraituz. Euria ondo hasi zen orduan. Baina umorea ez zen erortzen, ze hizketaldi espeleo-geologikoak komentario pornografikoekin nahastu ziren une baten. Katxondeoa nagusi. Baina laister ixilduko ginen, Axlaor Trokea jeitsi behar genuen eta, 150m sakonera inguruko leizetzarra!
Hor geundenok David, Antua, Leire, Zeberioak, Idoia eta Maiteder ginen. Mendiaren beste aldean sartzen, Iñaki Latasa, Ritxi, Joxe, Pedro eta Ritxar zeuden, Otxabideren barrenetara bidean, Itxina azpira.
Idoiak nahiago izan zuen goian geratu, eta han goian geratu zitzaizkigun ondo jateko genituen esperantzak. Saldak eta makarroi entsaladak hartu ordez, Axlaorren barreneko pedreran barrita energetikoak jan behar izan genituen.
David-ek horman jotzeko golpe kodigo bat adostu zuen Iñaki eta Pedrorekin, denok hormaren alde batetik eta bestetik ulertzeko. Ez dakit oso ondo funtzionatu bazuen, baina lurra kendu eta lurra kendu hasi ahala, "medio metro"tik "medio metro"ra, gero ta gehiago entzuten genituen beren ahotsak gure azpian. Konexioa egin ezkero, Axlaor-Itxulegor Otxabiderekin batuz, 46km, Euskadiko koba sarerik handienetako bat!
Hormari kolpeka ibili ginen, eta baita ura botatzen ere, filtrazioa non irtetzen zen ikusteko. Sekulako zulotzarra egin eta gero, gure hanka azpian zulotxo bat zabaldu zen, eta besteen argia ikusi genuen, eta ordundik normal entzun ginen.
Otxabide taldeak beheko partetik Magia sesio bat eta makilkada pilo bat egin behar izan zuen, baina une batez arriskatuegi egin zitzaien lana egitea, buru gainera dena erortzeko arriskua zegoen eta. Zuloa egin eta gero, han inguruan aurkitu genuen adar handi batekin harri sobranteak bota eta zuloa zabaldu Zuen David-ek. Dena dela, pasua oso arriskutsua da, pedrera ezegonkor handi baten oina bait da, eta harri bat soltatu ezkero jesukristoren lur-harri-jauzia egiteko arriskua dago. Turismoan pasatzeko leku txarra. Horregatik ez genion elkarri eskua eman momentuz, eta Otxabidekoak ez ziren igo Axlaorrera, ezta Axlaorrekoak Otxabidera jeitsi. Baina konexioa probatuta dago. Otxabide eta Axlaor sistema berdinaren parte dira.
46 kilometro sarea, Itxina azpian, ez da gutxi.
Otxabiden ibili ziren bakarrak ez ziren gure taldekoak izan, Madrileño batzuk ere etorri bait ziren koba bisitatzera.
Gaueko zortziak aldean, Itxulegor-eko begitik ikusten zen bistak ez zuen preziorik. Gaua izarratua zen, eta Bizkaiaren barneko bailaretako zati handi baten argiak gure azpian zeuden. Urrunean, Bilbo.
Sokak Axlaorren geratu dira...
4 comentarios:
Beste biok Joxe del Takomano y Ritxi del Haitzulo
Irakurri GAESeko erreportaia, merezi dau eta
Buah, qué envidia cabrones! Beno, zorionak manchesteterretik!
(que sepáis que echo de menos hasta el barro de Kurubijo)
JAJAJAJAJAJA!!!
Publicar un comentario