Si no se puede, también se hace

Ezin dugu Boluna-ko sifoia buzeatu!

Uztu egin genuen eta kittu!

Horrelaxe egiten dute gauzak Ritxar eta Antuanik. Generadore batekin eta hiru bombekin, eta 4 hordu geroago, lortu genuen metro bat jaistea uraren galgaraino. Hurrengo alegiñean, seguruenik 10 hordu geroago pasatuko garela sifoira.

Arrakala puzkarixetan

10-VIII-28: Oscar, Gotzon, Antua, Ritxar, Oier.

Bizkarreko lezan, puntara goiaz. Eskala batekin, Pseudolamiñen pausua errez-errez geratu da. Txupinazuan gelian tamañua ikusgarrixa da. Gotzon ta Oscar errekan behera juan dira, eta badirudi estuasunen artian segidu leikiala, Iturrizarreko ubegirutz. Errekan gora, ostera, Antuanek eta nik ez dogu topau arrakala puzkari pare bat baiño, eta eurak Pseudolamiñen gaiñian dagon beste arrakala puzkarixa baiño indar gitxiagokuak; hantxe segidu biharko dogu begiratzen.

Sarreran, Zulo Puzkarixan, Urpekarixen Arrakalan eta Pseudolamiñetan instalakuntzia hobeto ipiñi dabe Gotzon eta Oscarrek. Nik erretratuak etaratzeko aprobetxau dot, lokatzakin burruketan.

Leza barria

Oiniztarriko mendira joan gara prospektatzera eta bi leiza haurkitu ditugu. Honetako bi leiza, bat -Mugirondo baserrian haurkitzen da- ezezaguna da momentu honetararte. Bere sarrera, 5m.ko luzera dauka eta 2.5 m.ko zabalera. Ikusten da leizaren bertikaltasuna 8 m.takoa dela. Ikusiko dugu ea Bizkarreko leizearekin lotuta badagoen.

Goiketxeko exkurtsiñoa

Goiketxera irteera egun zoragarria izan da. Gorka ta bere lagunekin disfrutatu dugu kobazulo honen handitasunarekin.

Aprobetxatu dugu exploratzeko inkognita batzuk eta argazkiak ataratzeko GAESeko Iñaki eta Amaia GEBNAko, gure lagunekin.

Chupinazo

10-VIII-21: Idoia, Gotzon, Ritxar, Antua, Amaia, Oier.

Bizkarreko lezan (Gizaburuaga). Cantabria infinitua izango da bai, baiña Lea-Artibaiko kobak be ¿noiz amaittuko ete diraz? Ederra deskubrimentua egin dabe gure GAES-eko lagunak: sarreratik behera, lehelengo topatzen dan aretua inpresionantia da guztiz. Gela espiralian behera, bloke artetik jaitsi eta zulo puzkari batetik behera segitzen dabe galerixak, fraktura garbixetatik. Halan allegau gara esploraziño puntara, eta saiakera batzun ostian “Pseudolamiñen” arrakalan gora sartzia lortu dabe Antua eta Gotzonek, galerixa transitable batera pasauta, eta azkenian, areto haundi baten goiko partera allegauta. Horrek, eta bidian begiratu barik geratu dirazen inkognita guztiak entretenimentu haundiko hilliak iragartzen dabe.

Danoi oso deigarrixa egin jaku haize hotzan portaeria: koba barruan lamina bereizi baten modura dabil (esploraziñua erreztuz) eta sarreran haize hotzan kopurua hain da haundixa eze, sarreratik desbordau eta aldapan behera labantzen dan, mihiñ baten antzera, eta mendixan gora zatozela be igartzen da tenperatura aldaketia, heldu baiño 20 bat metro lehenagotik.

Cantabria. Jodidamente infinita

Kantabriara gatoz berriro "Torca del Pasillo"-ren explorazioa segitzeko. -240 m.tara eta potzu batekin uste dogu solairu handiena ez dela urrun egongo.

Ala ere, explorazioa nahaztu egiten zaigu eta haizeari segitzen dugu orduetan baina utzi egin behar dugu kaos blokeetan; berriro etor biko gara, ze ahin eta gatz egin, haizearen korrentea pentsatzen dugu zeozer handia dagolea eta uste dugu zeozer eskapatzen zaigula.

A pesar de los pesares, volveré.

Allá que me fui. En esta ocasión quedamos los incombustibles Patrick, Sandrine y el que escribe (vamos siendo menos voluntarios). "Torca del Pasillo" dicen que van a llamar al engendro -desde luego el nombre no le hace justicia- El día anterior, Sandrine y Patrick subieron y bajaron; volvieron a subir y bajar para ampliar alguna cabecera de pozo (menos mal). Hoy la exploración promete: punta a -240 m, sobre una vertical y con la mira puesta en la "Grande Galerie" que teóricamente debe abrirse de manera inmediata. La Grande Galerie, desde luego por ahora, deberá esperar a ser descubierta. A cambio la "Grande Pu...Falle" nos retuerce el seso. Pseudo- conductos; pseudo-meandros; pseudo-grietas; pseudo-gateras y bloques y barro, eso si, se van interponiendo en la progresión ¿Quién dijo que los franceses -exploradores de enormes sistemas cavernarios en Cantabria- ignoraban las estrecheces, las incomodidades y el barro? Que se pasen por la Torca del Pasillo y otras grandes cavidades e intenten descubrir algo al otro lado de una angostura. Casi seguro se percatarán de no ser los primeros.

Sigamos en la Torca del Pasillo. La corriente de aire nos sirve de hilo conductor. Hoy toca ir detrás de ella. Lo curioso es que por unos lados va y por otros viene; por otros revolotea. Ahora sube, para luego bajar. Así que nosotros subimos y bajamos, vamos y venimos. Lo malo es que nos cuesta bastante más que al aire pasar por algunos lugares. Al final, entre bloques, con el aire jugando, decidimos que por hoy este juego se ha acabado. Pero eso, solo por hoy, porque mientras hay aire hay vida, y en esta torca aire hay, y mucho.

El tan ansiado exterior nos recibe hoy con una fina y agradecida lluvia. Acto seguido, por la cabeza solo pasa la idea de: ¡volveré! A pesar de los pesares.

Y si alguien ha llegado leyendo hasta aquí, que sepa que todo lo dicho no ha sido más que cuento. Un cuento real.

Bizkarreko lezia, lokalizauta

10-VIII-15: Ane, Niko, Oier.

22.00 eguneraketia: Ritxarri deittuta jakin dittudaz albiste bikaiñak. Lezia lokalizau dabe, baitta 75 metro jaitsi be. Galerixetako batzu tamaño haundikuak. Materixal faltangaittik ezin izan dabe jarraittu. 25 metro gehixago jaitsi leikez, barrena, eta haize korrientia somatzen da. ¡Zorionak! Astian zihar juango diraz topografiau eta hondoraiñok allegatzera, ni neu ezingo naiz juan, beraz... ¡albistien zain geratu bihar!

Argazkiak.org | Iturrizarreko kobia © cc-by-sa: ades

15.00: Iturrizarrera juan gara barriro. Oin dala 4 bat urte Ane eta ni koba hau ikustera sartu giñanian, ura gaiñezka zetorren eta ezin izan giñan sartu ezta metro erdi be; atzoko ekittaldixakin berotuta, Aneri kuriosidadia piztu eta Okamikara juan gara domeka goizez.

Atzoko beroaldixak ez zeskuan guri bakarrik eragin, antza; bertan Antuanen furgonetia topau dogu, eta goiko basuan orruak entzutzen ziran. ¿Basarriko gizonakin igoko ete ziran? Ez dakigu, guk 12.30ak aldian juan garanian ondiokan bueltau barik egon diraz. Ia barri onak ekartzen deskuezen.

Datu gehigarri bat: hango gizon nagusixa topau dogu, eta leza horren izen zehatza galdetuta ez dau jakin esaten, baiña bai aldapa osuari “Lezabizkarra” esaten detsela. Beraz, izen bat aukeratzekotan nere ustez “Bizkarreko lezia” izango litzake.

Iturrizarreko koban

10-VIII-14: Ritxar, Antua, Gotzon, Oier.

Iturrizarreko kobara, Okamikan (Gizaburuaga). Hasteko, goikaldeko lezia lokalizatzen saiatu gara beheko basarrikuen indikaziñuei jarraittuta; ez dogu topau baiña, eta hurrenguan auzoko gizon batekin geratu gara alkarrekin juateko.

Gero, Iturrizarren sartuta, argazki batzu hartu doguz azken sifoira bidian, eta kanporutzkuan topografiau. Tartian, haize korriente indartsuko leihatilla bat geratu da, hurrengo baten desobstruitzeko, uste dogu merezi dabela ta.

Azkenik, Aulestiako tabernara bidian, Angizen geratu gara bide baztarreko kobia ezagutzeko, baitta goikaldian Oscar eta Campik desobstruidutako zulua be.

Elizburuko erretratuak

Tira, ba suertia egon zan eta lurrunak azken erretratua baiño ez zeban estropeau. Beraz, argazkixak txarrak badira ezin horri kulpia bota! ;-)

PD: ahaztu barik, Elizburukuak komentautako gauza batzu:

Leza hau “Elizburuko” nahiz “Zubitxutako” lezia izenez ezagutzen dabe, basarrixan nahiz paraje horren izenengaittik, hain zuzen be.

Basarri pareko zelaixan depresiño bat seiñalau deskue: antza danez, urtiak daroie ha bete nahixan eta alperrik, beti egitten da zulua.

Haranian bertan beste sumidero bat dagola diñue, nahiz eta eurak ez diran sekulan egon. Baiña euren esanetan horko izena ez da “Kurutzerreka” (hori mendixan bestekaldian dagola diñue). ¿Toponimixia errebisau biharko dogu?

Cantabria, infinita

Ludovice, Patrick eta Sandrine gonbidatzen gaituzte leize berri bat exploratzera. Explorazioa gelditik dago -130 m.tara leku bi iztuetan.

Itxaropena da bertikalak amaitzeak -150 m.tara. Horregaitik sartu gara 30 m sokarekin, instalazioa eta desobstruziorako materialarekin. Sorpresa izan da leku iztutik pasatuta eta gero, 40 m.ko potzuak egertzen direla.

Oso arin irtetzen gara ze ez diogulako material gehiagorik eraman.

Eguna ez da izan ahin txarra, kontuan hartzen ba diogu eguzkiak bezarkatzen digula, 5 ordu egon da barruan.

Ludovice, Patrick y Sandrine, nos invitan a explorar una nueva sima en Cantabria. La exploración la tienen parada a -130 m en dos estrecheces próximas entre si. Se espera que las verticales finalicen no más allá de los -150 m por lo que entramos en la sima con 30 metros de cuerda, material de instalación y material de desobstrucción (taladro, maza...). Las desobstrucciones se realizan con éxito, pero la sorpresa surge al comprobar que al otro lado se abren sendos pozos de 40 m. No disponemos de cuerda suficiente por lo que salimos antes de lo previsto. No ha estado mal el día teniendo en cuenta el espléndido sol que nos recibe después de pasar 5 horas bajo tierra.

Mortadelo II erretratatzeko kamariakin

10-VIII-7: Silvi, Oier.

Elizburuko lezara juan gara. Helburuak: hondoko sifoia ikuskatzia, eta argazkixak etaratzia. Lehelengo helburua bete dogu: aurreko aldixan baiño 50 bat zm beherago zeguan ura, eta pasua ikusten zan. Borondate haundixakin sartu gara, narrasian, eta orru ta alarauen ostian sorpresa atsegiña: pasu bajuan ostian tente ipintzeko modua dago, urez bularreraiñok hori bai; galerixiak 7 bat metro egitten dittu norabide berian, eta sifoi sakonaguan galtzen da (beheia ez da hankekin ikutzen). Parte txarra: hondakin guztiak hantxe dagoz pillauta, Bolunzulo estiluan, eta urpian enbor eta adarrak dagoz. Buzeatzeko ez oso atsegiña behintzat.

Instalaziñua egitterakuan, gure memorixa eskasari esker materixal larregi eruan dogu; 10 bat mosketoi/plaka eta 40 metro soka “pasiau” doguz koba osuan zihar alperrik. Tira, hurrengorako kontuan hartu:

15 metrotako soka bi.

6 plaka torlojodunak (spit).

6 mosketoi.

Harrittuta geratu naiz nik neuk egindako instalaziñuakin. Bigarren potzuan pasamanua spit bakarrian hasten zan, eta kabezera aereo hori ¿¿¿handik txintxilizk egin neban??? Beste spit bat ipiñi dogu, jakiña. Kokapenak alzado topografikuan dagoz.

Elizburu basarrikuekin barriro egon gara, sartu aurretik. Azkenengoz etorri giñanetik ez da ezer berezirik gertatu urakin; 83ko ufalena ezagutu izan dabe bakarrik, aurreragokuan kontautakua (harana urez bete zan eta bapatian zulua librau eta dana tragau zeban). Halako baten zaiñ egon biharko gara, barriro saiatzeko. Etxeko aittittak kontau desku be bera barruan ibillittakua zala. Itxuria, 20 bat urte zittuala aittari paittia jausi jakon barrura, eta haren billa juan zan eskillara batekin. Topografixia erakutsi detsegu eta kuriosidade haundiz begiratu dabe; hurrengo baten kopixa bat ekartzeko geratu gara, argazki batzukin ahal ba da.

Izan be, ez dakitt nik ezer ganorazkorik urtengo dan. ¡Hau da hau, beti zeozer gertatu biharra! 35 bat erretratu hartuko genduzen, Silvin estoizismuari esker. Baiña hara nun, kanpora urten eta azken erretratua egittera noiala, objetibuan kristala zihero enpañauta dagola konturatzen naizen. ¡Artaburu halakua, ez dok behiñ bez garbittu objetibua! ¿¿¿¿Noiz enpañauko zan???? Suertia badago, argazkixen erdixa enpañau aurretik egingo genduzen, eta zeozer agertuko zan; beste erdixa, ostera, iñuxentekeri horrengaittik alperrik galduko ziran seguro. ¡¡¡Enkuadre onenak gaiñera!!! Tira ba, hobe humorez hartzia.

XXX. URTEURRENA "Caballos-Valle" trabexixia

Bilbo GAESeko eta Rodezeko frantzes adizkideak, parte hartzera gonbidatu gaituzte XXX. urteurrena ospatzera, "Caballos-Valleko" -Red del Silencio trabexia- agerketara.

Kobazulo zoragarri honetan, Bizkaiko eta Kantabriako lurpetik pasatzea, pasaden eguneko, abustuan 3an, elkartu gara lau espeleologoetako belaunaldiak, orain dela 30 urte gozatu zuen momentuharekin berriz experimentatu dugu.

Mila ezker Bilboko eta Rodezeko adizkidei momentuz zoragarri honetan disfrutatzeaz.


Qué mejor manera de celebrar un acontecimiento grato de nuestras vidas puede haber que hacerlo en compañía de la familia y los amigos y compañeros de siempre. Pues bien, así es cómo lo han hecho los compañeros del GAES de Bilbao y los franceses de Rodez. En el 30 aniversario del descubrimineto de la -hoy clásica- travesía Caballos-Valle, han preparado una fiesta que la han querido compartir con todos los que en su día participaron en las exploraciones de la "Red del Silencio". El resultado, una emotiva semana repleta de actividad espeleológica, y sobre todo, de emociones. Abuelos y padres; hijos y nietos y amigos. Todos juntos recorriendo y recordando los pasajes que en su día tanto esfuerzo costaron explorar y consiguieron forjar tan estrecha relación.

Desde el ADES, gracias por haber compartido con nosotros esta sólida experiencia.

TORCA CÁRCABA (Rasines-Cantabria)

Bilboko GAES taldekoekin goaz "Carcabas-eko" leizera. -320 m zakonean, eskalada bat egiten dugu 20 m-koa, gero beste talde batek desobstruzio bat egiteko, leku estu baten haizeagaz.

Egia esan, "Carcaba" leizea, lotuta dagoenez "Red del Silencio-rekin" (>63 km), oso ikusgarria da.