Leize ikusgarrian behera

 220604: Antua, Oier.

Mandoia: Artzeaga mendian (Bedia), 250ko arrakalan behera. Egun erdi bakarrik libratzen dugunondako plan egokia (besteak Osiña-Argatxa lotura burutu nahian ditugu, eta EEE-koak berriz Zapateiko garbiketan). Halere, uste baino gehiago luzatu zaigu; beti bezala alderdi ona eta txarra dituen albistea. Kareaga errekaren bila aurreratzen gabiltza, baina bidea gero eta estuagoa da!

Joan den astean lokalizatutako "soplao" horretan, oraingoan biak jaitsi gara -15ko  plataforma horretara, behera jarraitzeko materialarekin. Bide nasai eta ikusgarria aurkitu dugu; harri erorketa arriskuarekin, hori bai; eta bihurri xamarra, 3 bat fraktio behar izan dituena. Kareharri mota biren arteko kontaktuaren fabore irekitako leizea dirudi -geologoren bat ekarri beharko dugu, gehiago zehaztu dezan-. -35 metrotan, terraza moduko bat egina du (klasto konpaktatuak, "Alikanteko Turroi" erako geruza eskegi bat, azpitik jana dagoena). Hortik behera, leihatila estu batean, formula akustikoa erabiliz 20 m behera neurtu ditugu, ur putzu handi batean amaitzen dena. Leihatila mailu eta zintzelez ireki dugu, eta agian argaltxoren bat pasatuko litzateke; baina guk geuk, behintzat,  espatula kolpe bat beharko genuke. Hurrengo saiakeran argazki batzuk merezi dituen leizea, bide batez esanda. 

Bio aldetik, bi lagin: Meta 1, eta Echinogammarus? 1.

Artzeagaganeko meatzeetan

220528: Javi, Antua, Oier.

Mandoia, Artzeaga mendiko ipar aldeko arrakalak ikusten; ni 2020ko abenduan izanda nintzen bertan, baina itxura denez orain arte gure superesploratzaileek ez dute bertara jaisteko astirik hartu. Gaur izan da eguna, bada. Zornotzako Geltoki tabernan bapo armozatu eta gero, hara abiatu gara. 

Leizeak harritu gaitu: gauza handirik ez genuen espero, baina Antuanek ondo aurreikusi bezala, lerrokatutako hiru leizetxoek bat egiten dute azpian, 15 x 4 x 25 bat metrotako gela bakarra osatuz; ikusgarria, goizeko eguzkiaren azpian, Atlaseko begien estiloko argi izpiekin. Argazki batzuk hartu ditugu, bai leize barrukoak, bai kanpoko meatze-lanen terraplenenak.

Gela honek jarraipenak ditu, punta bietan eta erdian. Azken hau perpendikularki irekitako galeria artifiziala da, itxuraz, kanpoko galeria desplomatu-terraplen-plataforma horienganantz doana; metro gutxira lur desplome batekin blokeaturik dago. Punta bateko jarraipenetako bat laburra da, eta kolada politez apaindutako gela batean amaitzen da; bestea, berriz, interesgarriagoa da: failaren fabore irekitako galeria artifiziala da (zati batean faila-ispilu eta guzti), eta pare bat lekutan desplomeak ditu; haietako batean 15 metro jaitsi da Antua, eta materiala amaitu zaio; hortik behera beste 17 m neurtu ditu Distoarekin. Ez genuen horrelakorik espero, eta explorazioarekin jarraitzera itzuli beharko gara.

Bio laginketaren emaitzak:
- Gune ilunean: armiarma txiki 1, 5 Trichoniscoides, 8-10 Pseudosinella, Lithobius 1.
- %95ko iluntasunean: Oxychillus 2, Meta 2, armiarma txiki 2, Ischyropsalis 2.

Artzeagagane

 

"¿Ves todo eso, hijo mío? Pues algún día será tuyo". Ezkerrian Utxarain, eskuman Erosomendi.

201226: Oskar E, Gotzon, Martin U, Antua, Javi, Oier.

Aginaga (Ibarrangelu) eta Artzeagagan (Bedia).

Nere asmua Aginagara juatia zan, mariskatzera (errekako ganba zuri famosuok...) baiña allegau bezain laster txamuskina usaiña hartzen hasi naiz: lehelengo Martinek "Hombre Oier! Bai animaua zu!". Gero Antua, irribarre makurrakin: "Balientia zara! Agiñara orduan?". Eta Oskarrek be, halako komentarixoren bat egin ostian: galderak egitten hasi naiz. Noski: sarreran bertan dagon estuasuna pasatzeko (batez be behetik gora) lanak izango nittuala, eta beheragoko Termopilen Pausua, argi eta garbi, ez nebala pasauko. Eta gaiñera inguruan beste zulorik ez dagola, "B Plan" bat egitteko! Hori ikusitta, eta jakinda Antua Javikin Bedian geratuta zeguala, Mandoia inguruko lanetarako, ez dot zalantza haundirik euki: horraxe hobeto.

Halan abixau gara, ba, Al Sur de Autzaganeko lurralde basatira. Kanpoko lana aurreikusi da: Javik, bere lan sistematikuan, zona bateko zuluak ondo katalogau nahi dittu, gero jardunaldi gitxittan ti-ta danak esplorau, topografiau, lagindu etabar egitteko, Txakarre aldian egin genduan legez. Orduan gaur hortan ibilli gara. Ni neu asko aklarau ez naizen arren, ez detsa asko inporta: beste bixak lekua ondo ezagutzia da inportantia, eta hortan ondo dabiz. Mandoiako inguru hau karst "mantxa" txiki askoz osatuta dago, batzuk oso isolatuak, eta zona honetako panoramika orokor bat egitteko balixo izan desta; kasu honetan, Artzeagagane mendi inguruan (vulgo Artzagane) W aldetik ibilli gara, mapa toponimikuan "Sustraitza" izenakin dagon paraje horretan. Hortik Erosomendi, Ereño, Kastillozar bistan genkazela, mea trintxera eta zuluak ikusi doguz; azalpen geologikuak barra-barra entzun doguz (Antua liburu bizi bat bada be, Javi ez da gitxiago) eta zulo pare baten sartu gara. "Indicio mina" izenakin katalogauta dakagun horretan (...) bio lagintxo batzuk hartu dittudaz (masma txiki 2, diptero 1); eta gero, Antuanek tamaiño ikaragarriko batera eruan gaittu. Barrua ondo miatzeko dago (materiala behar da; bere garaian Antuanek Ritxarrekin begiratu zeban pixkat). Horrenbestian amaittu dogu eguna, Bediako Txakoliñian frito batzuk janda, beste bixak hurrengo saio baterako planak egin daben bittartian ahal bada Haitzulo taldekuen laguntasunakin. Ea ba, pixkaka, danon artian karst honek merezi daben argitalpen politta egitteko behar dirazen pauso guztiak emoten doguzen!

Gu bestiak baiño goizago allegau gara etxera. Hárek be emongo dabe euren informetxua!