Aranbarrena Emotions

Part: Gotzon, Antua, Ibon, Martin, Unai, Idoia, Josu

Gaur Aranbarrena (Markina)-ra joan gara. Emozioz beteriko irteera.

Josuk sistema handiak esploratzera joateko inbitazio bati ezezkoa esan zion. Urdaibai aldetik tropa etorri zen. Kobazuloaren sarrerak duen airearekin emozionatuta, gaur esplorazio handiak espero ziren: galeria handi amaigabeak, formazioz beterik, eskaladak nonnahi igotzeko eta putzuak nonnahi jeisteko. Kilometroak espero ziren.

Aranbarrena zabaldu genuenean, desobstrukzioan harriak kentzen genituenean, harri bakoitzeko "Goikoetxe", "Goikoetxe",... esaten genuen batzuk. Gero pentsatu nuen "Europa Lezia-ra, Aranbarrena hor egonda??". Bebai esan genuen, "txo, guazen Aranbarrena zabaltzera ze bestela datorren urtean berriro Galarregi-ra joan beharko dugu..."

Ba bihar Europa Lezia ingurura goaz.

Eta ez, momentuz ez goaz Galarregira, eta ez dago joan beharrik ere, zeren eta uste dut zerbait oraindik txarragoa aurkitu dugula. Uste dugu La Caja de Pandora zabaldu dugula.

Airea hor dago. Baina oraindik mendi madarikatuak ez digu esker onik ematen. Fraktura estuak eta basatzak bakarrik erregalatzen dizkigu. Batzuetan, salatxo bat erakusten digu, eta salatxo hortan "zutik" ahal gara jarri, eta argazkiren bat atera, eta sabaia eta hutsunea kontenplatzen dugu, eta gogoratzen gara zelako ederra den espeleologia zutik jarri ahal garenean. Baina hori da, hori eta airea, jarraitu erazten digun karameloa. Baina gero... zasca! Berriro paso estua.

Eta koba aurrera doa. Gaur egingo genituen beste 100 metro? Han doa Zapola mendiaren barrenera. Pasadan hilean Kanteratxiki deitutako lekuaren azpian geunden plantan, baina dagoeneko kanterako Semaforoaren azpi inguruan egongo ote gara?

Josu eta Martin fondoan fraktura estuetan sartuta ibili dira. 100 bat metro egin omen dute fraktura estutan. Baina leku batzuetan ia gorputz guztia busti behar omen da. Beste batzuk paso estuekin burruka latzean ibili dira. Beste batzuk fraktura bertikaletan oposizioan. Goiko aldean salatxo batzuk ere bazeuden formazioz beterik.

                        

Baina bueltatuko gara. Zeren eta azken finean, metroak ematen ari da, eta mendi barrura badoala esaten ari zaigu, hori bai, ze morfologian?

Artibai aldera ura botatzen duten koben analisi morfologikoek ez digute sorpresa handirik ematen. Geologoek esaten duten modura: "estamos ante entornos poco karstificados con alta concentración de sedimentos en disolución".

Emozioz beteriko eguna.

Aranbarrenako Kobi - Montemar Zabaldu Dugu!

Denbora, egun eta burugogorkeria asko dedikatu dugu honetan, horregatik, irteera guztiak erreportaia baten batuko ditugu!

Part: Ibon, Unai, Antua,  Gotzon, Iñaki Irigoien, Unai (GEMA), Urtzi, Javi.

Aranbarrena baserriko ilobak, Markina-Xemeingo Uhagon aretoko tabernan, Iboni bere aitonak "fresquera" natural bat zuela esan zionetik egun asko pasa dira. Paja mental asko eta harri tonelada asko. Mailu kolpe asko, palakada asko. Abeletxetik irtenda geunden egun hartan. Gure penak zerbezatan ito nahi genituen, horregatik, Gotzonek Uhagonera joatea proposatu zuen. Eta batzutan ADESen esplorazio inguruetan pasatzen den bezala, tabernan urrezko informazio asko pasatzen da.

Ez zuen gitxi flipatu gizonak, domeka eguerdi batean bi gazte agertu zitzaizkionean, bere "fresqueran" (kiwiak gordetzeko aspalditik erabilia) exkabazioak egin nahi zituztela esanez. Eta ez arkeologikoak... Gizonak zioen kobarik ez zegoela hor. Kasik konbentzitu gintuen. Esan genuen gero: "bueno, ezer ez egon arren katalogatu beharko da eta guazen barrura begiratzera". Eskerrak sartu ginen. Hortik aurrera aireak gure buruak berotu zituen eta makinaria martxan jarri zen.

Bigarren irteeran Ibon eta Unai desobstrukzioa "baloratzera" joan ginen.

Hirugarren irteeran Ibon, Unai, Iñaki Irigoien eta Unai "Troti" Gema-koa joan ginen. Iñakik bere abilezia soberan demostratuta zeukan Abeletxetik (Iñaki eta bere ia bi metroko pala...). Activo ona lurra kentzeko. Unai "Troti", GEMA espeleologia taldekoa izateaz aparte erdi Markinarra denez, desiatzen zegoen zulo famoso hura ikusteko, aire famoso hura usaintzeko. Eta pasa beharrekoa pasa zen ere. Kalentada eta engantxatuta. "Txo hau haixi Santaeufemitixik ero nundik dator baine???!!". Beste bat kalentauen listarako.

Egun horretan 2 karro harri eta lur atera genituen kobatik. Ikusgarria desobstrukzioa eta burugogorkeria.

Laugarren irteeran Ibon eta Unai joan ginen berriro. Beste karrokadatxo bat.

Bostgarren irteeran Antua animatu zen Ibon eta Unaiekin, desobstrukzioa jarraitu eta zulo famatu hori "baloratzera". Orain "baloratzen" dago pisutxu bat Markinan erosi edo ez... :-)

Hurrengoetan Gotzon ere sartu zen. Desobstrukzio egun gogor bi. "Eske ez da ikusten zabaltzen, istu dago, baina ematen du erreka entzuten dela, airea ote da?"

Eta desobstruitu, eta desobstruitu... eta gaur... BINGO!

Kobazulo horizontala, baina hori bai, momentuz sekzio txikikoa, gaterekin, eta basie dauka asko. Igual sasoi batzuetan galeria inundatu egiten da? Zalantzak dauzkagu. Hurrengo irteeretan hobeto ikusiko dugu.

Gotzonek, paso istu bat pasa eta gero, beherantza doan meandro bertikal batetan utzi du esplorazioa. Zabalera 1m eta altuera 10m. Beste taldekideak ezin zirenez paso estutik pasa, geldik geratu da, errespetuagatik.

100 metro esploratu dugula uste dugu, baina ezin jakin, toporik ezin izan dugu egin eta.

Santa Eufemi mendiaren barruak ezagutzeko atea zabalik dago orain.

Eta orain... A EXPLORAAAR!