2015/08/22

Lekittoko gaztiei



150813: Antua, Xabier, Iñaki, Oier.

Atzo, Xabierrek eta Iñakik eka 27an Santa Katalinari buruzko hitzaldixan etorri jakuzen gaztiak esandako zulua topau zeben. Gaiñera, Xabierrek beste zulo bi lokalizau zittuan, eta gaur katalogatzera juan gara. Koba interesgarrixak dira, eta informatu ginttuen gaztiekin kontaktau nahiko genduke. Hau irakortzen badozue, mutillak, idatzi mesedez txikillana@gmail.com helbidera.  

(...)

2015/08/15

Goikoetxen aspaldiko partez


Goikoetxe

150815: Santi Yaniz, Santi Urrutia, Javi Moreno, bere lagun biologua, Gotzon, bere loibia eta bere lagun bixak, Idoia, Antua, Xabi Gezuraga, Oier.

Malloku Sisteman (Busturia). Goikoetxetik sartu gara, bertako sensorien ikustaldixa egin bihar zala eta. Ni aspaldi juan barik, koba barri batetik zihar ibiltzia lakoxia izan da eta asko gozatu dot ibilbidia; esploraziño zaharrak gogoratu, detalliei hobeto erreparau (batez be Gezuragak Gela Gorrixan egindako argazki esferikuan) eta, Eztixan Gelia kenduta, ibilbidia osorik egitteko aukeria aprobetxauta (esploraziñuan, zatika baiño ez neban ezagutu). Bazan gure artian Goikoetxen sekulan egon bako lagunik, eta eurak be ondo ibilli dirala dirudi.

2015/08/11

Airo, Airo eta Airo!

Part.: Antua, Gotzon eta Josu

Josuk ia urte bete eman du Airori buruz hitz egiten, azken hartan, Paltzuaran IV-tik irten eta gero, topografia egitera sartu zirenetik. Eta halako batean, gaur arratsaldean Antua, Gotzon eta Josu barriro bueltatu gara, utzi genuen desobstrukzioa egitera.

Puntara heldu bezain laster konturatu gara, oraingoan, haizea ez zetorrela espero genuen desobstrukziotik. Justo errekan behera dagoen gateratik baizik!!! Itxura eskasa.... lokatza, ura, eztua... Baina Antua barrura sartu eta bistatik galdu ere egin dugu. Halako batean urrutitik: "Hay exploración!! venid!!!" eta guk: "hijoputa!!!". Topoa alkantarilla inmundo batean egin behar izan dugu. Rio Loco-ren antzera. Aurrera joan ahala, gateratik, mendrora, eta meandrotik galeriara batera pasa gara. Nolabaiteko erdi-poza agertzen hasi denerako kobak berak nahi duena egin du. Bukatu.

Azkenean 4x4x3-ko gela batean bukatu da gure bidea gaur. Ura, zulo impenetrable batetik galtzen zen bitartean, haizea disipatu egin zaigu hiruzpalau zulo desberdinetan.

Ea topoak zer dioen :-(


ABADEATXA KOBIE

Part.: Santi, Martin, Gotzon, Josu & Oskar



Gaurkoan, ez dira isan galeria espektakularrik eta erosik, ez koba haundi baten esperantza. Baina ordea, itsas lerro berberan espeleo egitea ez da ohikoa, eta gutxiago ere ahin paisai ikusgarri batean garatzea. Ogoinoko itsasmuturretik Abadetxe puntarainoko kostalde guztia gure haurrean. Eguraldi ikusgarria. Gainera, kobara iristeko asken urratsean, itsas olatuetatik batezteko, pasamanos polit bat jarri dugu. Bertatik pasatsea benetan plazerra isan da.

Kobari buruz, galeria haundirk ez. Topografiak kanpoan dagoen sumidero batera zuzen goazela dino. Baina barruan gauzak ez dira ain errasak. Edononen ikusten dira exploratseko aukerak eta harriak solte ta harriskutsuak. Aize indartsu igertzen da barruan leku ezberdinetik datorrela. Ia seguro aize korrente bertako sumideroetatik datorrela baina ordea ez ditugu kanpoko astarnarik ikusten, ez zuhaitz ostorik ez material organikorik. Beraz, esplorasinoa guztiz zabalik jarritzen du.


 

 



2015/08/08

Frustraziñua Talaija IIxan



150808: Gotzon, Antua, Oier.



Laiñua eta sirimirixa egon da, gero etorriko zanan aurrekari moduan edo. Ez dogu euki esploraziño haundirik egitteko esperantzarik, batez be atzoko “Beer team”-aren ekittaldi apoteosikuan deskantsu moduko eguna izan bihar zalako gaurkua. Lezan behera juan gara, eta plater, plastiko eta botilla hondakiñen inguruan laga doguz materialak eta jatekuak. Antua eta Gotzon desobstrukziño lekura aurreratu diranian, nik lehelengo kokua ikusi dot (opilioia, lehengunian ikusi ez nebana); gero Lithobius eta masma txiki bat be etorri dira, eta argazki kamaria hartu dot desobstrukziño biharra zeozelan jasotzeko. Koladan bildutako ahuntz-kraneua erretratatzen niharduala, lehelengo txindurri despigmentaua ikusi dot, ezti kolorekua, aurreragokuan Quaestusak jasotako leku berian; ez dakitt garrantzitsua dan edo ez, baiña nik ez dot sekulan kuebetan halako txindurririk ikusi; gero beste 4 ale-edo harrapau dittudaz, danak bertan.



Desobstrukziñoko lekuan, Antua eta Gotzonen artian 3 edo 4 espatula kolpe emon dittuez, leihatillia nasaittu arte.
(...) 
 “blokeatzen dalako” eta “jarraitzen ez dabelako” frustraziño sentsaziño batekin urten dau gure gizonak. Kanporakuan, Xabier, Sabin eta Elvis topau doguz. Hárekin bajatu eta aparkaleku gaiñekaldeko eskarpe ingurua ikuskatzen ibilli dira, nik furgonetan siestan geratu naizen bittartian.




2015/08/06

El fotografiador fotografiado



150806: Xabier, Oier.

Ereñon, bertikaletako 2º mailla erakusten. Materiala biltzeko arazuak izan doguz (deltarik ez dogu topau, ez Santa Luzian ez Kruz Rojan) eta pixkat prekariuan ibilli gara. Halan be, kanterako 10 metroko paretan ibilli gara, lehelengo kabezeratik beheraiñok eta behetik gora, eta behiñ prozeduria finkatuta, erdixan frakzionamentu bat pasatzen ikasi dogu, goittik behera eta behetik gora Pasamanos bat be ipintzeko asmotan ibilli naiz, baiña azkenian ez dogu denporarik izan. Hamendik aurrera, nere ustez leza sinplietara jaitsi/igotzeko moduan dago Xabier.

Neuk dakadaz: sokia (30 + 15 metrotako bi), lazuak, petate gorri haundi bat, arnesa, kaskua, stop, freno mosketoia, puñua, pedala, crolla (gastau xamarra), kabuak, (guk egin doguz), arnes de pecho, mailloi triangularra, eta segurodun mosketoiak (háretako bat delta ordezkatzeko!).

2015/08/02

Leizebe

Santi, Oskar, Martin


Este sábado pasamos cerca del árbol de Galarregi: el aliento rencoroso de la cueva lo retuerce más y más cada día. La sima de Leizebe se encontraba un poco más abajo en la ladera. No tardamos en descubrir que se trataba de una grieta vertical fraccionada por estrecheces. Nada más superar las primeras dificultades, la cueva se alargó hacia el abismo, un pequeño pozo que acababa en una ventana sin cortinas y con vistas al intestino del monte. El siguiente era un pozazo, algo feo, pero pozazo. El problema, com siempre, es que Galarregi pervierte hasta la fisura más esperanzadora. La sima acaba en un tobogán en caída libre de 40x40 (¿), y ya sabemos que bajar, todo baja, pero subir…

El miércoles, un escuadrón suicida (Javi, Gotzon, Mariano, Martín) decidió a las 4 de la tarde encontrar y topografíar en 3D la cueva de Atxurkulu. Después de dos horas de zarzas y pintura rosa, dimos con ella. La exploración fue dudosa y los puntos de topo primerizos, pero, al menos, quedó claro que nuestra patología espeleológica ha ido empeorando con el tiempo. El sábado vivimos esa misma falta de cordura. “¿Por qué nos mandan a desequipar si esto no acaba?”. Estaba clarísimo. La cueva solamente “necesitaba” un retoque de cirugía de choque y un toque de magia. Ah, los exploradores más activos habían tirado la toalla, pero los “amigos” de la espeleología juramos –en la base del pozo– volver allí y perseguir el viento de punta. A la vuelta, yumareados los pozos, pasadas las últimas estrecheces, no sonábamos tan firmes y seguros. Santi sólo se reía. ¡Oskar y yo teníamos medio claro que queríamos volver!

A menudo, nuestra condición patológica/espeleológica nos impide recordar los traumas subterráneos y apenas necesitamos un par de días para volver a las mismas cavidades que tanto nos han hecho sufrir. Aquí sentado recuerdo la brisilla del fondo de Leizebe. El aliento era fétido, sí, pero bien ventilado... bueno, no era tan fétido, uno podía acostumbrarse... qué digo, ¡ese aliento olía a rosas!