Berriro bueltatu beharko gara - Lezandipe

Part: Simone, Santi, Unai, Martin, Iñaki,.... eta baita handik zebiltzaten Gotzon eta Antua ere! :-)
Denok dakigu (edo nahi dugu jakin) Iluntzarren barruan sekulako hutsak egon behar direla. Hor daukagu Lezandipe, barrura sartzen garen bakoitzean aurpegira putzadaka. Baina ez digu uzten bere sekretuak erakusten. Aire madarikatua dispertsatu egiten da han goian. Arrakala oraindik gorantza doa, eta goiko aldean zabaldu ere egiten da. Lezandipe amaitutzat emateko joan egin beharko da, baina ez gogo handiz -esploradoreen hitzetan - arrakala bertikal horretan dagoen marroia ikusita! Beste alde batetik, Txupinazo aldetik P40 rantzako bidea desekipatuta geratu da. Marianoren gelako lurrezko figurek bakarrik gordetzen dute denok maite dugun arrakala eder hartarako sarrera...

Cast: Todos sabemos (o queremos saber) que dentro de Iluntzar tienen que haber enormes vacíos. Ahí tenemos Lezandipe, soplándonos a la cara cada vez que visitamos su interior. Pero no nos deja enseñar sus secretos. El maldito aire se dispersa ahí arriba. La grieta todavía va hacia arriba, y se ensancha un poco y todo. Para dar por acabada a Lezandipe, habrá que ir, pero no con muchas ganas -en palabras de los exploradores- viendo el marrón que hay en esa grieta vertical! Por otra parte, el camino desde la zona del Txupinazo al P40 ha quedado desequipado. Ahora, la entrada a la grieta que todos queremos sólo la custodiarán las figuritas de barro de la sala de Mariano...

Santi eta Unai: Patxada handiz baina handiegirik gabe ere, P40 eta geroko urjauzitxorarte joan gara. Santik urjauzia desekipatu du, nik Unaiek 40ko putzua. Gero kanporantza, lokatzezko putzu gainean dagoen soka, eta geroko arrakalan, burukada batez -futbolista estilora- kaskoaren frontala apurtu dut. Eskerrak linternatxo bat neramala!

Santik hortik eta Txupinazoko bidegurutzera arteko soka guztiak desekipatu ditu. Beste guztiak han geratu dira, berriro bueltatu beharko da eta.

Gero Unaiek Txupinazoa bisitatu dut, Martin eta Iñaki-ren laguntzarekin, han inguruan baitzebiltzaten. Eskala eta geroko estulekua kontrako eztarritik ondo sartuta!
Ordurako Simone, Antua eta Gotzon kanpoan zeuden. Santi laister batu da beraiekin, en "solo integral" egin bait du irteerako bide guztia. Esperientzia esperientzia da.

Beste hiruok, gu eta gure petateak, 8rak aldera irten gara. Mendiaren iluntasunak beso zabal hartu gaitu, eta beheko parkineko bide farola eta baserrien argietararte ez gaitu utzi...

Altxagorta - ADES Territorio Berriak

Part: GAES&ADES Co-expedition.

Gure taldeak daukan espeleo-griñak gure Urdaibai eta Lea Artibairen mendien barruetan kabitzen ez direnez, zabaltzea erabaki dugu. Horretarako gure GAESeko kolaboratzaileen inbitazio adeitsuari esker (igarri zazue zeintzuk bi), Gorbeara joan gara gure esplorazio gogoa asetzera. GAESeri egin diogun laguntza eskerrezin honen ordainez, neopreno trajeak oparitu dizkigute. GAESkerrikasko!

Cast: Como las ansias de espeleo de nuestro grupo no caben dentro de nuestras montañas de Urdaibai y Lea Artibai, hemos decidido expandirnos. Para ello, gracias a la atenta invitación de nuestros colaboradores del GAES (adivinad quienes dos), hemos ido a Gorbea a saciar nuestro apetito de exploración. Gracias a esta ayuda inigualable que le hemos hecho al GAES, nos han regalado trajes de neopreno. GAESkerrikasko!

Gaur egungo euskeraz, urzuloa (surgentzia) dagoen ingurua eta merenderoa Altxagorta deitzen da. Itxinaren eta Bikotxgane portuaren artean kokatzen da. Han inguruan errekatxo bat dago. GEVen arabera, urzuloaren izena Antxugurtu da. Toponimia azterketa bat egin beharko litzateke Antxugurtu eta Altxagorta izen berdina diren ala ez jakiteko, askotan pasatzen da eta.

Urzuloan ez du errekak irtetzen aktiboki, abandonatua ematen du, baina duela gutxi abandonatua. Ur asko dagoenean seguraski aktiboa izango da. 100-200m segi eta gero sifoi batean amaitzen da. GEVek 14m ematen zion!

Tartean eskalada bat ere egin du Ritxarrek, eta nahiko potentea gainera, sabaian gora, baina goian ez dago ezer, eta ez haizerik.

Sifoiaren aldean zarata entzuten da. Sifoia egiten duen ura, ez doa sifoirantz, sifoitik irten egiten du gureganantz. Baina gure koba inundatu gabe erreka batetik, eskuinetara dagoen zulotxo batean behera erortzen da, sekulako zarata burrunbadatsua aterata. Gero kanpoan, kobaren sarreraren alboan irtetzen du zulo txiki batetik (erreka berdina dela uste dugu behintzat, batek daki). Zer egongo omen da sifoiaren atzean? Nora erortzen da erreka, azpiko galerietara?

Buzeatzen hasi aurretik, ezkerretara arrakala bat dago, eta HANDIK doa haizea. Arrakala momentu baten estutu egiten da, baina ez gehiegirik ere, mailu eder batekin konpondu ezin daitekeen ezer ez. Gauza asko dago esploratzeko hor barruan!

Kanpoan, Euskal-Sirimiri eder bat, gure bizitzak pozteko prest. Ritxarren kotxearen maleteroaren taparen aterpearen azpian, roze asko egon da, baina kariño gutxi, EZ PENTZA ZEUEK EZER E!

Biofauna: 20 armiarma (edo gehiago), sangijuela bat eta igel bat sarreran.

Geologia hizketaldiak ere egon dira. Gure teorien pisua eta fundamentazioa, hori beste kontu bat da.

Kroa kroa!

Nas "galarrak" de Galarregi

2012-II-18: Simone, Gotzon, Mariano, Oier.


En Galarregi, obxectivo pequeno mais bén cumplido; non fora unha pegada moi grande pela Ciencia, mais... fora unha pegada, e dabondo é.
Na ladeira chea de “galarres” naturais (hía que ir có ollo avizor pra non cair nos buracos), quixeramos meternos nas duas simas máis significativas que apareceran nas pasadas semáns (G-34 e G-28, ista derradeira na prolongación da poligonal de Galarregi ¿2? (a Procelosa, pra entendérmonos). Bó, fixeramoso. Por suposto que indo con Gotzon, o camiño ata alí foi entre zarza e liana; tambén e verdade que hoxe fixera un dia mellor imposível pra prospectar, e que nestas incursións na silva foran productivas nesta ocasión tambén: alomenos un par de novos buracos foran catalogados.

A G-34 requirióu de previa desobstrucción e ruptura de bloques coa pata de cabra e o mallo. Simone é mais eu baixamos, e Gotzon quedóu fora quentando os seus vellos osos ó sol. Bó, tras unha pequena chimeneia abrióuse unha boa sala triangular, ó fondo da cal un sumideiro remataba nun pequeno meandro colmatado de areia, con pequena corriente de ar.

A G-28 non fora tan complicada de penetrar, pese a que a sensación e a estreitura facían pensar o contrario. Ó final fora un único pozo cheo de coladas, ó fondo do cal estivera literalmente forrado de miles de cunchas de caracoles, e duas belas salamandras moviéndose pausadamente baixo do foco de lume do estrano ser que baixou a turbar a súa paz.

Argazkiak.org | G-28 © cc-by-sa: ades

Argazkiak.org | G-34 © cc-by-sa: ades

Ollara tambén unhas cantas arañas, entre elas algunha Meta menardi, mais estivera dabondo ocupado cós traballos exploratorios e non collín ninguna. Outra vez serai, que tempo tendremos.

Lumakelak eta masmak

2012-II-11: Martin, Antua, Bikain, Idoia, Gotzon, Oier.

Lezandipera juan gara, Lumakeletatik gorako tximinixan blokez libratzeko batez be. Antua eta Gotzon jardun dabe horretan. Goixian zeguan hotz bildurgarrixakin, eta hor goixan zain zeken plan “erakargarrixakin” (tximinixa estuan eten bako urjarixuan pian...) ez dake meritto gitxi gure kalbuak, ez. Azkenian espatulazko maisu-kolpe gitxi batzukin pasatzia lortu dabe, hamar metro aurrera eginda eta uste eze arrakalian benetako sapaira allegauta. Bertan eskalada bat egin biharko da hurrengo egunian.

Bestiok, barriz, entrenamentu/pasio/argazki saiuan ibilli gara, kamarian baterixia gastau arte. 40ko potzuko kabezerara allegau eta buelta; ni aurreratu egin naiz sarrerako gelaraiñok, Meta menardi masmaren bat harrapatzeko asmotan (ale bi hartu dittudaz). Karnata pizkat laga dot bebai (txorixo, gaztai eta ogi zati bana), ia hurrengo egunian beste momorroren bat harrapau neikian.

Galdera!

Part: neu bakarrik

Elizburuko baserrietara doan bidea hartu dut aldapan gora. Berriro Elizburuko poljé-ra jeisten hasi aurretik mendilepoan bertan kotxea utzi dut eta Goikolaue alderantz joan naz prospektatzera. Harantza joaten den pistan, nire kotxetik 5-10min eskasera, bide kontran arrakala bertikal bat dago, eta barruan leize bat da. Haizerik ez dut nabari (baina hotz handia zegoen eta nire sudurrak be...) baina harri bat bota dut neure ukabilaren tamainakoa eta klunk.klunk.klunk....klunk................klunk!

Gero sekulako harritzarra bat bota dut, eta leizean ataskatu egin dut nonbait ze erdia egin du zarata bakarrik.

Behera badoa behintzat.

Badakit Garayren leizearen egunean Goikolaue aldetik ere ibili zinetela batzuk. Ikusi zenuten esaten dudan leizea? Bide alboan bistan dago. Argazki kamararik ez daukat eta ezin argazkirik atera sentitzen dot.

Zonalde horretan gauza gehiagorik ez dut aurkitu. Arrakalaren orientazioa E-M da, Berezixe Leizearena bezala, eta gitxi gorabera Atxurra eta abar kobena bezala. Badirudi mendia ebakitzen duten arrakala paralelo horiek, estuak direnez, belarrak eta lurrak estalirik daudela. Baina honen kasuan, Elizburun askotan bezala, pinudi pistak agerian utzi du.

Zeuek esango dozue. Hor dago bentzat, apuntatuta koadernoan.

Laister elurra eta eguraldi onarekin batera, alpinismoa hasiko da. Baina aurretik etxeko lanak ondo eginda utzi behar dira ta...

Asteburo on pasa danoi.

Unai

Cast: he cogido la carretera que sube a Elizburu. He dejado el coche en el collado justo antes de empezar a bajar al poljé, y me he ido a la zona de Goikolaue a prospektar. En la pista que va allí, a 5 min escasos del coche, hay una grieta-sima. No he notado aire (pero había frio y mis narices también...) pero he echado una piedra del tamaño de mi puño y klunk.klunk.klunk....klunk................klunk! Luego he echado un piedrote de la letxe y ha sonado la mitad, se habra quedado atascado. // Ya se que anduvisteis por Goikolaue el día de la sima de Garay. Visteis la grieta esta? Esta al lado de la pista. Lo siento no pude sacar fotos porque no tengo cámara.// No he encontrado mucho más por esa zona. La orientación de la grieta es E-W como la mayoría de elizburu (incluido Berezixe o la de Garay). // Parece que la pista la ha dejado al descubierto, como pasa casi siempre por aquí. // Ya diréis. Yo ya la he apuntado en el cuaderno. Pronto empieza el alpinismo, pero hay que dejar los deberes de casa bien hechos...