Erreka baten gora-beherak: Ordu gehiegi Rebollar IIn

Part: Takomano: Kuka, Ruben, Isra, Karlos, Iñaki eta Mikel,  eta Josu (ADES)

Nire plana Ruben eta biok Rebollar II-ko meandroa esploratzen jarraitzea zen. Baina, azken orduko aldaketa baten ondorioz, bi topografia talde egin eta Sala de los Espejos-etik sifoira arteko galeriaren ejea genuen helburu. Motibazioa batez ere, kotak alderatzea zen. Gure datuen arabera, meandroan aurkitutako sifoia, Hayal de Ponatako sistemaren sifoi terminalaren azpitik 7m-tara aurkitzen da (zerbait gaizki egon behar du).

Behin barruan geundela, ADES-ek eramandako laser-a deskalibratuta zegoela konprobatu dugu, eta ondorioz, topografia talde bakarra antolatu eta beste bat talde bat inkognitak eskalatzera joan da. Behar bada, Rebollarreko meandroa batuko zaigu nonbaiten?

"El paso de los abuelos" pasatu ondoren, bloke-kono bat jeitsiz hasi gara, eta laster batean errekara heldu gara. Beno, honek egiten duen bidera, ez baitzuen ur tantarik ere! Errekan beherutz jarraitu dugu, eta falla bidegurutze erraldoi batean, galeria desfondatu eta 20m-ko kaskada batera heldu gara (hau ere urik gabe). Jeitsi eta sifoiruntz jarraitu dugu.

Gure asmoa 19:00ak aldera kanporako bidea hartzea zen, baina 18:00etan bapatean konturatu gara (bai topo taldea eta esplorazio taldea), errekak zeramatzan urak egundoko gorakada egin duela. 15minututan, 70cm inguru igo da (igual gehiago). Urduritu eta kanporako bidea hartu dugu laster batean. Baina orain gerrirarte bustitzen. Erreka kargan sartu da...

Bloke kono txiki bat igo dugu uretatik irtetzeko eta topografia taldea aurkitu dugu bertan. Beraiek ez dira busti, garaiz konturatu bait dira. 

Kaskadako sokaruntz egin dugu, baina heldu aurretik, argi geratu da zerbait aldatu dela... Ez zen gure soka ikusten, eta horren ordez kaskada izugarri bat erdian. Harridura aurpegiak nonnahi. Urduritasuna ere. Ezinezkoa goruntz egitea. (18:10etan gertatu da hau). Hau ikusita, errekan beheruntz egin dugu, leku lehor baten bila. "Orduak pasatuko ditugu hemen..." esan du baten batek. Bertan taldea bitan banatu dugu: bustita daudenak, puntu bero bat prestantzen hasi dira denontzako. Hormak eraiki eta lurra leuntzen hasi dira.. Beste taldea, uraren maila neurtzera joan da. Oraindik goruntz doa? ala gelditu dagoeneko? zer espero behar genuen?

Ur emaria ikusirik, gure plantemanedua, egun bat baino gehiago pasatzeko txoko bat prestatzea izan da. Puntu beroaren teilatua soka eta 6 manta termikorekin itxi dugu. Bertan sartu gara, eta lasaitasuna mantenduz kalkuluak egiten aritu gara zenbat denbora tardatuko zuen urak joaten... joango baldin bazen. Lehenengo helburua denok lehortzea izan da, eta janaria erreserbatu egin dugu afaltzeko ordura arte.

16:00etan errekak ez zuen urik, eta 18:30 bere puntu maximoa hartu du (70cm >). 

19etan ura jeisten hasi da pixkanaka... eta 23etarako ia nibel normalera buelta egina zegoen. Baina kaskada aldiz, ez. Ur asko ematen zuen oraindik. Goizaldeko 1etan konturatu gara, kaskadaren ur emaria ez zela gehiago jeitsiko, eta bagenuen ertzetik sokan gora igotzea (erabat bustiz noski). Goizeko 3rak arte itxoin dugu, eta orduan gorutz. Gutako batek frakzionamentu bat gehiago ere sartu du, kaskadatik gehiago ateratzeko. Goizaldeko 4etan kaskadaren goian denok, eta 7:30etan lehenengoak kobazulotik irten dute. Eguna egiten zegoen, oso nekatuta irten dugu guztiok. 19-20 orduko sarrera.

Kotxera heldu garenean, 112 martxan zegoen, eta David Takomanoko beste kideekin lehenengo koordinaketak egiten hasia zen. Garaiz, heldu gara inor mugi ez zedin. Baina gaupasa bat baino gehiago eragin dugu. Oraingoan bai, gure errua izan da, eta prebisiblea zen. Baina nor pentsatuko zuen erreka erabat lehorra 15minututan metro bat igoko zenik. Ezinezkoa zirudien.

Datu plubiometrikoen arabera, larunbatean 18 litro jausi dira 6:00-16:00 bitartean. Kontuan izanda, ur gutxi dela, eta barruan izan duen eragin beldurgarria... benetan euria serio egin izan balu, anekdota hau korapilotsuago amaituko zen. 

Beti bezela badago zer ikasi.