Atxarte II (lehen: Kurubijo II): living la vida lokatz.

2012-VI-16: Gotzon, Martin, Iñaki, Oier.

Lehelengo, albiste eskasa: Ibarretako etxekojaunak konfirmau desku leziak edo basuak berak ez dakala izenik, baiña mendi hori...  Atxarte dala; ez Kurubijo (hori hurrengo mendixa da, Elizburu-Goikolau partera juanda). Beraz, Unaiek deskubridutako leza elegante hau (M-4) definitiboki Atxarte II izendatu bihar da. Penia hartu dogu, izan be, Kurubijo izena asko gustatzen jakun danori; beraz, Kurubijo partian gehixago prospektau biharko dogu, izen politt hau hango beste lezaren baten erabilli ahal izateko.

Helburu bikotxakin juan gara: sarrera potzu barreneko eskaladia argitzia, eta errekan gorako sifoian ahal dan gehixen barneratzia.

Lezia ikusgarrixa begittandu jata; jaitsieran opilioi bi eta meta bat hartu dittudaz, eta estuasuna pasauta ikustekua da lezia zelan zabaltzen dan. Jeitsiera lekua ederra da, gubia kolpez labrautako paretekin eta kolore illuneko laja fiñekin, dana fosillez beteta. Bertikal amaieran bertan zeguan eskaladiori. Han egon naiz Gotzon aseguratzen, eta bide batez paretetik bio-lagin gehixago hartzen -eulixa, eltxua eta libelula gaztia (¿)- atentziñua emon desta intsektu kopurua, eta batez be paretetan hildako eltxuak, lizunduta eta batzuk itxuraz kaltzifikauta; halako bati erretratua egitteko gogoz geratu naiz.

Gotzonek eskalada aereo-semilibria egin dau (berak diño ondo pasau dabela, ez dakitt: nere bistatik kanpo ibilli da) eta baterixia agortu danian amaittu egin bihar izan dogu. Ez dirudi oso interesgarrixa (kanpora doiala emoten dau, biharbada Atxarte I aldera) baiña eskaladia amaitzeko bueltau biharko gara). Ostian, lokatzezko ranpan behera egin dogu errekara allegau arte. Urjauzixari bistazua emon eta gero (liraiña eta politta), errekan gora egin dogu Martin eta Iñakin atzetik. Haruzko bidian, morfologixia Zubitxutakua begittandu jata goittik behera, galerixa zabalak diaklasen norabidian eta zerra formako pausuak urak diaklasen kontra jo dabenian. Gaztiak bloke anabasa batetik urten barri topau doguz, pizkat desorientauta, eta zelan ez, leku barrixak esploratzen jardun dabe eta badirudi sektore biren arteko kortozirkuitua topau dabela.

Azken tramuak transbersalak ziran (zerra formakuak) eta oso inundauta zeguazenez gelarik gela pasatzeko burua busti biharra zeguan; azken sifoia oso sakona izan da, hankiak ez zeban beheia jotzen, eta hanka puntekin paretak tanteatzen egon bagara be, ez dogu pausurik somatu.

Zona honetan libelula itxurako asko zeguazen, eta bat jaso dot; “ur-buztan guztien ama” be ikusi dogu (25 bat zentimetro luzeko odolostia) baiña iges egin desku. Eta hamendik hegaztaran, kanpora. Azkena urten dotenez eta harrixak jausten ziranez, urteerako potzuan ordubete inguru itxaitzia tokau jata, tente, paretera begira, blai eginda. ¡Sistema immunologikua indartzeko hori baiño hoberik ez dago!

Oletara bueltan, Gotzonek Abitagako koba aldeko paraje bat seiñalau desku, badirudi sarrera haundi xamarra dagola, kokoz beteta. Lagiñetan juan biharko gara ba.

Klaudionian zeozer hartzen, bertako gizon bigotedun gernikarrak esan desku Abitagako mendi hegi horretan gora Loibeko gizona lezaren baten jauzi zala motozerra batekin, eta erreskatau zebenian sarreratik 60 bat metrora topau zebela motozerria. Galdetu biharko detsegu.

Argazkiak.org M-4 120616 © cc-by-sa: ades