Nas "galarrak" de Galarregi

2012-II-18: Simone, Gotzon, Mariano, Oier.


En Galarregi, obxectivo pequeno mais bén cumplido; non fora unha pegada moi grande pela Ciencia, mais... fora unha pegada, e dabondo é.
Na ladeira chea de “galarres” naturais (hía que ir có ollo avizor pra non cair nos buracos), quixeramos meternos nas duas simas máis significativas que apareceran nas pasadas semáns (G-34 e G-28, ista derradeira na prolongación da poligonal de Galarregi ¿2? (a Procelosa, pra entendérmonos). Bó, fixeramoso. Por suposto que indo con Gotzon, o camiño ata alí foi entre zarza e liana; tambén e verdade que hoxe fixera un dia mellor imposível pra prospectar, e que nestas incursións na silva foran productivas nesta ocasión tambén: alomenos un par de novos buracos foran catalogados.

A G-34 requirióu de previa desobstrucción e ruptura de bloques coa pata de cabra e o mallo. Simone é mais eu baixamos, e Gotzon quedóu fora quentando os seus vellos osos ó sol. Bó, tras unha pequena chimeneia abrióuse unha boa sala triangular, ó fondo da cal un sumideiro remataba nun pequeno meandro colmatado de areia, con pequena corriente de ar.

A G-28 non fora tan complicada de penetrar, pese a que a sensación e a estreitura facían pensar o contrario. Ó final fora un único pozo cheo de coladas, ó fondo do cal estivera literalmente forrado de miles de cunchas de caracoles, e duas belas salamandras moviéndose pausadamente baixo do foco de lume do estrano ser que baixou a turbar a súa paz.

Argazkiak.org | G-28 © cc-by-sa: ades

Argazkiak.org | G-34 © cc-by-sa: ades

Ollara tambén unhas cantas arañas, entre elas algunha Meta menardi, mais estivera dabondo ocupado cós traballos exploratorios e non collín ninguna. Outra vez serai, que tempo tendremos.