Aspaldi gabiltza Argin amaitu behar dugula eta esaten, "sarrera bat gehiago geratzen dela, eskalada bat dagoela aklaratzeko eta listo..." "Sokak batu behar ditugula eta kobak amaitzen hasi, frente asko ditugula zabalik eta..."
Baina jaunak, ez dakigu zer esan. Unairen eskalada eta gero goiko sektore (fosil deituko diogu) batera heldu ginen, eta koba txikitu egin ordez handitu egin zen. Meandroak nonnahi ikusten hasi ginen.
Oraingoan dena ondo errepasatzea tokatzen zen, eta topoa egitea, gehienbat ikusteko ea goian beste sarrera bat badagoen, "gure alkantarilla maitea" ebitatzeko. Gaurkoan trepadaz trepada eta blokeetan gora eta behera, sustraiak jo ditugu, eta fraktura handi kaotiko horren tetxua ikusi dugu. Eta leku batzutan tetxu artean sustraiak. Eta beste lekuren batean airea ere. Ez gaude lurrazaletik oso urruti.
Baina helburua ez zen lurrazalera heltzea bakarrik. Josu eta Antua topo egiten ibili diren bitartean, Martin eta Iñakik eskalada bat egin dute fraktura handian bertan, eta gero konfirmatu da buru gainean ikusten den beltza ez dela beltza, tetxua dagoela. Falsa calentada.
Fraktura handi horren bloke handi nahastearen ertz batean, Antuaren "Karakol Sektorea" dago. Han Antuak karakolak eta hezurrak aurkitu zituen. Baina sektore horrek zeukan eskalada eta ibili garen tetxua berdinak dira. Bloke artean gaude, baina goian fraktura bat bakarra da. Gure ustez behintzat, baina batek daki...
Baina orduan Josu Karakol Sektorean bloke artean aurrerantza joan da, eta jarraipena dauka! Eta han joan da Josu, eta potzu eta desfondeak utzi ditu bajatzeko. Ezin izan dugu sektore berri horren toporik egin, ez dugu astirik izan.
Esplorazioaz aparte, efekto psikologiko batez konturatu gara. Galarregi hace hombres. Zona Cn sartzen zarenean, edo ez duzu irteten, edo gizona eginda urtetzen duzu. Kontua da, Unairen eskalada amaitzen den frakzionamentutik galeria haundi hauetara heltzeko, "pasito desfondado" bat dagoela.
"Lasai, pasa, erreza da, psikologiku da!" dio Josuk frakzionamentutik, bueltan.
Psikologiku?! Psikologiku da parrandan egitea, jendearen arteko tratua,... Hori 20 metrotako desfonde-ostiazo bat da!!!
"Lasai! Gainera hor ezin leike jausi, hor ataska egingo zinake eta bola bat eginde geratuko zinake!"
Los cojones.
Galarregi hace hombres.
A, eta bide batez, desobstrukzioa pasa dugu eta erreka ikutu dugu, baina berriz sifonatzen da asike akabo. Hau da, berriro Desfonde Psikologikoa han egongo dela gure zain hurrengo irteerarako, eta baita 3 potxingoak ere, ez badugu goitik sektore berrira beste sarrera bat topatzen behintzat.
Como Cencerros.
Eta gero gainera kanpora irten garenean basoan oinez zulo bila hasi gara, eta gainera Gustora! Jua jua jua, la locura no tiene cura!!
Fraktura handi horren bloke handi nahastearen ertz batean, Antuaren "Karakol Sektorea" dago. Han Antuak karakolak eta hezurrak aurkitu zituen. Baina sektore horrek zeukan eskalada eta ibili garen tetxua berdinak dira. Bloke artean gaude, baina goian fraktura bat bakarra da. Gure ustez behintzat, baina batek daki...
Baina orduan Josu Karakol Sektorean bloke artean aurrerantza joan da, eta jarraipena dauka! Eta han joan da Josu, eta potzu eta desfondeak utzi ditu bajatzeko. Ezin izan dugu sektore berri horren toporik egin, ez dugu astirik izan.
Esplorazioaz aparte, efekto psikologiko batez konturatu gara. Galarregi hace hombres. Zona Cn sartzen zarenean, edo ez duzu irteten, edo gizona eginda urtetzen duzu. Kontua da, Unairen eskalada amaitzen den frakzionamentutik galeria haundi hauetara heltzeko, "pasito desfondado" bat dagoela.
"Lasai, pasa, erreza da, psikologiku da!" dio Josuk frakzionamentutik, bueltan.
Psikologiku?! Psikologiku da parrandan egitea, jendearen arteko tratua,... Hori 20 metrotako desfonde-ostiazo bat da!!!
"Lasai! Gainera hor ezin leike jausi, hor ataska egingo zinake eta bola bat eginde geratuko zinake!"
Los cojones.
Galarregi hace hombres.
A, eta bide batez, desobstrukzioa pasa dugu eta erreka ikutu dugu, baina berriz sifonatzen da asike akabo. Hau da, berriro Desfonde Psikologikoa han egongo dela gure zain hurrengo irteerarako, eta baita 3 potxingoak ere, ez badugu goitik sektore berrira beste sarrera bat topatzen behintzat.
Como Cencerros.
Eta gero gainera kanpora irten garenean basoan oinez zulo bila hasi gara, eta gainera Gustora! Jua jua jua, la locura no tiene cura!!
2 comentarios:
Iñakiren ama Lekittarrari: gora zure tortila patatak!
Ondarroakoari mila esker. Hurrengo batean gehiago merezi dozue eta...
Publicar un comentario